ارزیابی نقش گیاه نیشکر در ترسیب کربن (مطالعه موردی: کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر)

بر اساس گزارش های موجود بیشترین علت گرم شدن کره زمین و تغییرات اقلیمی ناشی از آن تأثیر گازهای گلخانه‏ای به خصوص دی‏اکسیدکربن می‏باشد. ترسیب کربن در خاک و زیست‏توده گیاهی به عنوان ساده‏ترین گزینه و از نظر اقتصادی عملی‏ترین راه‏کار ممکن برای کاهش غلظت دی‏اکسید‏کربن اتمسفری است. گیاه نیشکر با دارا بودن چرخه فتوسنتزی چهار کربنه و تولید زیست توده فراوان از گیاهان زراعی اصلی استان خوزستان محسوب می شود. این مطالعه با هدف بررسی ترسیب کربن در گیاه نیشکر و خاک رویشگاه آن در پنج مرحله رشد گیاه پلنت، راتون1، راتون2، راتون3 و راتون4 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار در مزارع شرکت کشت و صنعت امیر کبیر اهواز در سال زراعی93-1392 انجام گردید. نمونه‏برداری از زیست‏توده گیاه (برگ، ساقه و ریشه) و همچنین خاک در عمق 30-0 سانتی‏متری انجام شد. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که مقدار کل ترسیب کربن خاک و جذب دی‏اکسیدکربن هوا به ترتیب 3/1987 و 5/7293 کیلوگرم در هکتار می‏باشد. همچنین مقدار کل ترسیب کربن در گیاه نیشکر و دی‏اکسیدکربن جذب شده از هوا (برگ، ساقه و ریشه) به ترتیب 5/1948 و 7151 کیلوگرم در هکتارمی‏باشد. بیشترین مقدار ترسیب کربن و دی‏اکسیدکربن در برگ گیاه نیشکر و کمترین مقدار در ساقه گیاه نیشکر اندازه‏گیری شد. نتایج همبستگی نشان داد درصد رس، میزان پتاسیم و درصد سیلت خاک به ترتیب از مهم‏ترین اجزای تاثیرگذار بر ترسیب کربن خاک می‏باشند. با توجه به سطح زیر کشت گیاه نیشکر در شرکت امیر کبیر (8890 هکتار) و در نظر گرفتن 7151 کیلوگرم ترسیب دی‏اکسیدکربن در اندام‏های گیاه نیشکر، می‏توان گفت این گیاه توانایی جذب میزان 63573 تن دی‏اکسیدکربن در سال از اتمسفر را دارا می‏باشد.